Fotoreportage: een kleine ode aan Wierum

0

Natuurlijk, de eilanden hebben hun sfeervolle dorpjes. Nes, Den Burg, West-Terschelling of Oost-Vlieland. En dan vergeet ik nog een hele rij pareltjes. Maar aan vaste wal vind je net zo goed veel moois. Wierum, Noordoost-Friesland, is één van de mooiste dijkdorpjes aan de Waddenkust. Geen Wierumer zal het hardop zeggen, maar stiekem is het hier best bijzonder.

Een donderdagmiddag in Wierum. De Mariakerk aan de dijk, verstilde steegjes, aangeharkte tuinen, rode daken, klompen aan de schuurmuur. Een Wierumer man zit met z’n vrouw aan de koffie. Witte thermosfles met koffiespatten op een wiebelig tuintafeltje, een met onkruid overwoekerde oprit. Dat ze hier maar mooi wonen: ‘Het is omdat ú het zegt, anders zouden we het bijna vergeten’, verzucht de man terwijl hij een zware Van Nelle draait.

pepper‘Peppermintstreet’
Door de ‘Muntsjestege’. Dit straatje is stiekem wereldberoemd. In de buurt van dit glooiende klinkersteegje werd in 1906 kinderboekenschrijver Meindert de Jong geboren. Hij emigreerde op z’n achtste naar de States en zou de W.G. van de Hulst van Amerika worden. Zijn boek ‘Journey from Peppermintstreet’ werd bekroond met de National Book Award. Het Wierum van zijn jeugd en de Muntsjestege vormden het decor voor dit boek.

Maar aan wereldberoemd doen ze niet in Wierum…

Vissersramp 2
Net als in Paesens Moddergat, heeft Wierum z’n eigen vissersramp. Uiteraard niet zo breed uitgemeten als die van het buurdorp. Dit verhaal houden ze liever in eigen dorp. In een zware sneeuwstorm van 1893 (10 jaar na de ramp van Paesens) vergingen 13 vissersboten en kwamen 22 Wierumer vissers om op zee. Een sober monumentje bij de dijkopgang herinnert aan deze rampspoed.

Kerk met de struisvogelnek
Achter de dijk strekt het Wad zich voor je uit en liggen Ameland en Schiermonnikoog binnen handbereik. Voor wie omkijkt ziet altijd die ‘Wierumer kerktoren’ als een nieuwsgierige struisvogel boven de dijk uitsteken. Ooit was de kerk het centrum van het dorp, maar nadat een deel van Wierum overstroomde, werd een dijk dwars door het dorp aangelegd en kwam de kerk aan de dijk te liggen.

Verder is het vooral prachtig stil in Wierum. Zelfs café de Kalkman houdt siësta. Een bejaarde klimt steunend het trappetje van de dijk op. Er ratelt een koets met een span Friese paarden over de Dykstrjitte. En op z’n oprit draait de Wierumer man z’n tweede shagje van de middag, z’n vrouw schenkt zwijgend koffie bij.

En dat is het dan wel voor een donderdagmiddag in Wierum.

Share.

About Author

Leave A Reply